- چراغ آسمانی
کنایه از ماه یا آفتاب، چراغ آسمان
معنی چراغ آسمانی - جستجوی لغت در جدول جو
- چراغ آسمانی (چَ / چِ غِ سْ / سِ)
چراغ آسمان. آفتاب عالمتاب. (مجموعۀ مترادفات). کنایه از آفتاب. (آنندراج). چراغ جهانتاب. چراغ سپهر. چراغ عالم افروز. چراغ جهان:
تو شبهای سیه دیدی چه دانی
فروغ این چراغ آسمانی.
وحشی (ازآنندراج).
ز می شد چهرۀ آن ماه عالمتاب روشنتر
چراغ آسمانی میشود از آب روشنتر.
صائب (از آنندراج).
رجوع به چراغ آسمان و چراغ سپهر شود، برق (غیاث)
تو شبهای سیه دیدی چه دانی
فروغ این چراغ آسمانی.
وحشی (ازآنندراج).
ز می شد چهرۀ آن ماه عالمتاب روشنتر
چراغ آسمانی میشود از آب روشنتر.
صائب (از آنندراج).
رجوع به چراغ آسمان و چراغ سپهر شود، برق (غیاث)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(چَ / چِ غِ سْ / سِ)
لغت نامه دهخدا
چراغ آسمانی. کنایه از آفتاب. (آنندراج). آفتاب. (ناظم الاطباء). چراغ جهانتاب. چراغ سپهر. چراغ جهان. چراغ عالم افروز:
گرچه از کبریت بفروزد چراغ
زو چراغ آسمان پوشیده اند.
خاقانی.
رجوع به چراغ آسمانی و چراغ سپهر شود.
، ماهتاب. (ناظم الاطباء)
گرچه از کبریت بفروزد چراغ
زو چراغ آسمان پوشیده اند.
خاقانی.
رجوع به چراغ آسمانی و چراغ سپهر شود.
، ماهتاب. (ناظم الاطباء)
